ಕಗ್ಗ ( ನ )

ನಿನ್ನ ಕಣ್ ಕಿವಿ ಮನಗಳರಿವಷ್ಟು ನಿನ್ನ ಜಗ ।

ನಿನ್ನನಳಿಸುವ ನಗಿಸುವೆಲ್ಲ ನಿನ್ನಂಶ ।।

ಉನ್ನತಿಗೆ ನೀನೇರಿದಂತೆ ಜಗ ವಿಸ್ತರಿಸಿ ।

ಸಣ್ಣತನ ಸವೆಯುವುದು ಮಂಕುತಿಮ್ಮ ।।

 

ನಲಿಸುವೊಲಿಸುವ ಕೆಣಕಿ ಕಾಡಿಸುವ ಮುಳಿಯಿಸುವ ।

ಕಳೆ ನಂಟು ಹಗೆ ಕಲಹ ಕುಹಕದೋಲೆಗಳಂ ।।

ಹಲಬರಿಗೆ ಹಂಚಿ ಬಾರೆಂದು ವಿಧಿ ನೇಮಿಸಿಹ ।

ಇಳೆಯಂಚೆಯಾಳು ನೀಂ ಮಂಕುತಿಮ್ಮ ।।

 

ನಂಬು ದೇವರ ನಂಬು ನಂಬೆನ್ನುವುದು ಲೋಕ ।

ಕಂಬನಿಯನಿಡುವ ಜನ ನಂಬಲೊಲ್ಲದರೇಂ ।।

ಹಂಬಲನೆ ತೊರೆದಂಗೆ ನಂಬಿಕೆಯ ಹಂಗೇಕೆ ।

ತುಂಬು ವಿರತಿಯ ಮನದಿ ಮಂಕುತಿಮ್ಮ ।।