ವಿಚಿತ್ರ ಲೋಕ

ಜೋಸೆಫ್ ಯೂರೋಪ್ ದೇಶದ ದೂರದ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ರೈತನ ಮಗ.ಇಡೀ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆಯೂ ಪಟ್ಟಣ ಕಂಡವನಲ್ಲ.ಜೋಸೆಫ್ ಗೆ ತಂದೆ ತೀರಿಹೋದ ಬಳಿಕ ಬೋರ್ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಒಂದುದಿನ ಪಟ್ಟಣ ಸುತ್ತಿ ಬರುವ ಆಸೆಯಾಯಿತು.ಹೊರಟು ಬಂದ. ಪಟ್ಟಣ ತಲುಪುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೆ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಸ್ವಾಗತ.ಪೋಲೀಸರು ಮೂರು ಬಾರಿ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದರು,ಸಲ್ಲದ ತನಿಖೆಯಂತೆ ಅವನ ಐಡಿ, ವಿವರ ವಿಚಾರಿಸಿದರು.ಅದು ಹೇಗೋ ಮುಗಿಯಿತು ಎಂದು ಸುತ್ತ ನೋಡಿದರೆ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಜನ ಏನೋ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ದುಡುಕಿ ಓಡುವಂತೆ ಕಾಣಿಸಿತು. ಏನಿರಬಹುದೂ? ಎಲ್ಲರೂ ಹೀಗೆ ಓಡುತ್ತಿದ್ದಾರಲ್ಲಾ! ಕಿವಿಗೆ ಹೆಡ್ ಫೋನ್ ಚುಚ್ಚಿಕೊಂಡು ತನ್ಪಾಡಿಗೆ ತಾನೇ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ತಲೆ ಅಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಯುವಕನನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದ.ಆತ ಸುಮಾರು ಕಡೆ ತಿರುಗಾಡಿ,ಎರಡು ಘಂಟೆ ರೈಲು ಬಸ್ಸು ಕಾಲ್ನಡಿಗೆ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಕಟ್ಟಡದಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟ ಫ್ಲಾಟ್ ಒಳಕ್ಕೆ ಹೋದ.ನಿರಾಸೆಯಿಂದ ದಣಿದ ಜೋಸಫ್ ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ಪಾರ್ಕನಲ್ಲೆ ಕಳೆಯಬೇಕಾಯ್ತು.ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಚಾರಿಟಿಯವರು ನಿರಾಶ್ರಿತರಿಗೆ ಕೊಡುವ ಬ್ರೆಡ್ ಕಾಫಿ ಸೇವಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಗುಂಪು ಗುಂಪಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಜನಜುಂಗುಳಿ ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದ.ಶಾಪಿಂಗ್ - ಸೇಲ್ Upto 70% off ಎಂಬಕಡೆ ಜನ ನೂಕುನುಗ್ಗಲು,ಏನು ಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಗಮನಿಸಿದ. ಹರಕಲು ಬಟ್ಟೆ,ಸೆಂಟ್ ಸೀಸೆಗಳು,ಕೈಗಡಿಯಾರಗಳು.ಅವನೂ ಒಂದು ಗಡಿಯಾರ ಕೈಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ನೋಡಿದ, ಅರೆ ನಿಮಿಶವೇ ತೋರಿಸದ ಇದಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟೋಂದು ಬೆಲೆ? ಇದನ್ನು ಆಸೆ ಪಟ್ಟು ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರಲ್ಲಾ ಎಂದು ವ್ಯಥೆಯಿಂದ ಹೊರಬಂದ.ಹೊರಗೆ ಮಕ್ಕಳು ಸಂತೋಷದಿ ಆಡುತ್ತಿದ್ದರು.ಅದರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಹುಡುಗ ಅದೇನೋ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಕೆಟ್ಟಮುಖ ಮಾಡುತ್ತಾ ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ (console)ಡಬ್ಬಿಯನ್ನು ಬೆರಳಿನಿಂದ ಅದುಮಿ ಅದುಮಿ ತಲೆ ಚಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಆ ಡಬ್ಬಿಗೂ ಒಂದೇಟು ಕುಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದ.ಮಿಕ್ಕ ಹುಡುಗರು ಅದನ್ನು ಕೇಳಲು ಬಂದರೆ ಆತ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹಟದಿಂದ ತನ್ನ ಆಟ ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಿದ್ದ.ಜೋಸಫ್ ಹುಡುಗನಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಬೇಕು ಎನಿಸಿತು.ಹುಡುಗನಿಗೆ ಆ ಡಬ್ಬಿಯಿಂದ ಏನೋ ತೊಂದರೆ ಇರಬೇಕು ಅದಕ್ಕೆ ಹಾಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಆಡಬ್ಬಿಯನ್ನು ಕಸಿದು ಫಟ್ ಎಂದು ನೆಲಕ್ಕೆ ಅಪ್ಪಳಿಸಿ ಏನೋ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದೆ ಎಂದು ಹುಡುಗನ ಕಡೆ ನೋಡಿ ಮಂದಹಾಸ ಬಿರಿದ.ಅದು ಕಂಪ್ಯೂತರ್ ಗೇಮ್ಸ್ ಆಡುವ consoleಆಗಿತ್ತು. ಬಾಲಕ ಓ! ಎಂದು ಅಳಲು ಆರಂಭಿಸಿದ ಮಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳು,ಅವರ ತಂದೆ ತಾಯಂದಿರೂ ಜೋಸೆಫ್ ನನ್ನು ಅಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದರು. ಬದುಕಿದೆಯಾ ಬಡಜೀವ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಓಡತೊಡಗಿದವನು ಸಾಕಪ್ಪ ಪಟ್ಟಣ ಸಹವಾಸ ಎಂದು ತನ್ನ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಕಡೆಗೆ ರೈಲು ಹತ್ತುವವರೆಗೂ ನಿಲ್ಲಲ್ಲಿಲ್ಲ.